Tırnak Yeme

Konu: Tırnak Yeme Paz Mayıs 27, 2007 8:57 am

Çocukların %33 de tırnak yeme davranışı görülür.
Bu oran erken ergenlik çağına kadar sürer. Ergenlik çağında tırnak
yiyen çocukların sayısı %40-45’e yükselir.
Yani ergenlik çağına doğru çocukların hemen hemen yarısı tırnak yeme
davranışı gösterir. Bunun nedeni olarak gençlerin çevreden onay
görmemeleri olarak değerlendirilir. Ayrıca tırnak yiyen çocukların
ailelerinin çoğunda tırnak yiyenlere rastlanmaktadır.
Bunun içinde tırnak yemenin bir taklit olduğu ve büyükleri taklit etmek
suretiyle öğrenildiği ileri sürülmektedir. Ergenlik çağında sosyal onay
görenlerin çoğu bu alışkanlığı terk etmektedir.
Tırnak yemek bazen ayak parmaklarını ısırmakla ve ayak tırnaklarını el parmaklarıyla yakalama ile ilişkili görülmektedir. Ayak parmağı
tırnağının yenilmesi ve ısırılması hemen hemen sadece kızlarda
görülmektedir.
Tırnak yeme alışkanlığının sebepleri
Bu davranışın altında yatan sebepler parmak emmede olduğu gibi çoğunlukla psikolojik rahatsızlıklardır.
Alışkanlık daha çok baskı altına alınmış heyecanların ilgilendiği
durumlarla olup, çocuk bunun arzu edilmeyen bir davranış ve alışkanlık olduğunu anlayınca kökleşmekte olduğu görülmektedir.
Tırnak yeme bir güvensizlik belirtisi olarak kabul edilir. Aile içinde
aşırı baskılı ve otoriter bir eğitimin uygulanması, çocuğun sürekli
azarlanarak eleştirilmesi, kıskançlık, yeterli ilgi ve sevgi görememe
sıkıntı ve gerginlik başlıca nedenlerdir.
Anne babanın yaşantısı da önemli bir etkendir. Anne baba
geçimsizlikleri anne babanın sık sık kavga etmesi ailedeki sorunlar
çocuklarda tırnak yeme gibi davranışlara neden olur. Bunun yanı sıra
anne babanın aşırı kaygılı olması çocuğu aşırı derecede koruyup
kollaması ayrıca anne babanın çocuklar arasında ayrım yapması çocuklar
arasında kıskançlığa yol açar. Bu da dolaylı şekilde kendini tırnak
yeme olarak gösterir.
Tırnak yeme daha önce belirttiğimiz gibi taklit yoluyla da edinilebilen
bir davranıştır. Ailede herhangi bir bireyin tırnak yeme davranışı
göstermesi doğal olarak çocuğun ilgisini çekecektir. Ayrıca tırnak yeme
davranışı olaylara bağlı olarak gelişebilmektedir. Çocuğu tedirgin eden
herhangi bir olay veya çevrede onun için hoşnutsuzluk yaratacak
herhangi bir durum bu davranışı göstermesine yol açar.
Tedavi ve alınabilecek önlemler
En etkili yöntem 3-4 yaşlarına kadar bu alışkanlığın anne baba
tarafından görmezlikten gelinmesidir. Daha sonra bu alışkanlık devam ederse;
Çocuğun gerginlik ve uyumsuzluk nedenleri iyice araştırılmalı ve bunlar saptanarak çözüm getirilmeli
Çocuğu azarlamak, korkutmak, ceza vermek gibi zorlayıcı yöntemlerin
uygulanması yararlı olmamaktadır. Hatta kimi zaman daha ağır duygusal problemlerin çıkmasına neden olabilir.
Çocukları korku kaygı yaratacak durumlardan uzak tutmak gerekir.
Küçük çocukların kaygı korku verici televizyon filmlerini izlemeleri,
kavgalı olaylarda bulunmaları çocuğu heyecanlandıracağı için
sakıncalıdır.
Tırnak yiyen çocuklara geceleri yatarken eski hafif eldivenleri
giydirmek. Çocuk gece tırnaklarını yemek veya ısırmak istediğinde
hatırlatıcı olması bakımından yararlı olabilir.
Parmak ve tırnağa acı fakat zararsız bir sıvı sürülebilir. Bu hem
hatırlatıcı ve hem de tırnağını ağzına götürdüğü zaman acı ile
birleştiğinde terk etmeye yardımcı olabilir.
Çocukların ilgisi başka yöne çekilebilir. Sinema, televizyon izlerken
veya radyo dinlerken onun ağzını çiğneyecek bir şeyle meşgul etmek
tırnak yemenin ve ısırmanın yerine gelecek bir etkinlik olabilir.
Çocukları ara sıra başarılarından dolayı ödüllendirme bazı durumlarda
yarar sağlayabilir. Ancak bunun kısıtlı ve uygun şekilde kullanılması
gerekir. Aksi takdirde çocuk yeni ödüller almak için bunu kullanabilir.
Tırnak derin kesilebilir. Çocuğun kendi tırnak bakımıyla uğraşması da
yararlı olabilir. Bunun içinde çocuğa manikür ve pedikür malzemeleri
alınabilir.
Son söz ve bir önlem olarak tırnak yemenin ve ısırmanın çok kötü bir
alışkanlık olmadığı ve bunu isteyenlerin kolaylıkla terk edebilecekleri
çocuklara anlatılmalıdır. Çocuk buna inandırıldığı zaman bu
alışkanlıktan vazgeçmek için çaba gösterecektir. Çünkü dış etkenler
çocuğun bu alışkanlıktan vazgeçmesine fazla etkili olmamakla bazı
hallerde alışkanlığın kökleşmesine ve başkalarını kızdırmak ve huzursuz
etmek için bir araç olarak kullanılmasına neden olmaktadır.